Türk divan edebiyatının en önemli isimlerindendir. 1483 yılında Irak’ın Hilla şehrinde dünyaya gelmiştir. Tam adı Mehmed bin Süleyman Fuzûlî’dir. Babası müftüydü ve Fuzûli’nin eğitim hayatı babasından aldığı derslerle başlamıştır. Babasının ardından Rahmetullah isminde bir öğretmen tarafından eğitilmiştir. Rahmetullah’tan sonra Fuzûli’nin eğitim hayatına dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, Fuzûli’nin eserlerinde görülen İslam ve dil bilgisi onun kaliteli bir eğitim aldığını göstermektedir.
Fuzûli eserlerini; Arapça, Azerice ve Farsça dillerinde yazmıştır. Diğer meslektaşlarına nazaran kullandığı dil daha sadedir ve halk dilinden mümkün olduğunda çok faydalanmıştır.
Eserlerinde duygulu bir anlatımı tercih ettiği için Türk edebiyatının bir diğer önemli ismi Yunus Emre ile sıkça mukayese edilmektedir. “Dâstân-ı Leylî vü Mecnûn” günümüz söylemiyle “Leyla ile Mecnun”, Fuzûli’nin en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Birçok divan şairlerine örnek olmuştur. Ölümüne neden olan etkenle ilgili kesin bir bilgi olmayıp 1556 senesinde kolera yada vebadan hayatını kaybettiği tahmin edilmektedir. Ölüm yerinin de Kerbela veya Bağdat olduğu düşünülmektedir. İsminin anlamı “erdem” anlamına gelen Fuzûli, Alevilik mezhebi tarafından ortaya atılan Yedi Ulu Ozan’dan biri olarak görülmektedir.